Bij een rubber verwerkend bedrijf wordt een matrijs gebruikt om rubberen stopjes uit een rubberen vel te snijden. Om de zoveel duizend snijbeurten wordt van deze matrijs een laagje weggeslepen om terug scherpe snijranden te bekomen.

Het probleem bij deze toepassing is dat men graag wenst te bepalen wat de minimum benodigde dikte van de matrijs of het snijkussen moet zijn om een welbepaald aantal snijbeurten te halen over de volledige levensduur van het snijkussen. Tijdens het snijden wordt er een stempel met relatief hoge druk op het snijkussen geperst; dit zorgt voor doorbuiging en een grote spanningswissel in het materiaal hetgeen tot metaalmoeheid aanleiding kan geven. Tevens wenst men ook een zo groot mogelijk aantal stopjes uit een vel te halen, waardoor het resterend materiaal tussen 2 stopjes zo dun mogelijk wordt. Dit geldt natuurlijk ook voor het snijkussen.

Met behulp van simulaties met de eindige elementen methode kunnen de vervormingen en spanningswissels in het snijkussen bepaald worden.